Rivayet edilir ki çok eski zamanlarda, gök ile yer arasındaki sınır henüz silik iken insanlar yıldızları dokunacak kadar yakın hissederdi. Geceleri göğe bakıldığında, sadece ışık değil, kaderin kendisi görünürdü. O günlerde semboller, gökyüzünden yere iner; taşlara, ahşaba ve kumaşlara işlenirdi.

Uygarlıklar büyüdü, saraylar kuruldu, tanrılara adaklar adandı. İnsan, kendine en yakın olanı yani kumaşı seçti; çünkü kumaş nefes alıyor, sıcaklığı saklıyor, zamanı taşıyordu.

    Her desen, yalnızca süs değil; bir dua, bir kehanet, bir hafıza izi haline geldi. Yüzyıllar geçti, şehirler yıkıldı, imparatorluklar küle döndü. Fakat o desenler unutulmadı.

Bir hanedanın ihtişamını, bir göğün sonsuzluğunu, bir bilgenin fısıldadığı sırrı saklamaya devam ettiler.

Ve bugün, bu işaretler yeniden gün yüzüne çıkıyor. Bir evin kalbinde yerini bulan motif, geçmişin bilgisini bugünün zarafetine taşıyor. Bir sofranın üzerinde duran desen, yalnızca yemekleri değil, anıları da ağırlıyor. Kumaşların sessiz yüzeyinde aslında binlerce yılın yankısı gizleniyor. Belki de bu yüzden, onlara dokunduğunuzda yalnızca bir eşyaya değil, zamanın kendisine dokunuyorsunuz.

   Rivayet olunur ki, gökyüzü daha gençken ve yıldızlar henüz kendi düzenini bulmamışken, kadim Zodyak’ın ilk askerleri yer ile gök arasında nöbet tutardı. Her burç, bir gök silahı, bir kader işareti olarak dünyaya inmişti; bilgeliğin ve düzenin koruyucusu: Virgo,  yenilik ve özgürlüğün bekçisi; Aquarıus, denge ve adaletin muhafızı: Libra ve diğerleri, zamanı ve doğayı dengeleyen sessiz muhafızlardı.

   O günlerde insanlar bu burçların işaretlerini taşlara, kumaşlara, zırhlara işlerdi. Her desen bir asker, her motif bir sır, her figür bir güç sembolüydü. Kumaşların üzerinde yansıyan yıldız çizgileri, bir zamanlar gökten düşen ışıkların yankısıydı; dokunulduğunda yalnızca bir desen değil, kadim bir asker burcunun enerjisi hissedilirdi.

Zaman geçti, imparatorluklar yükseldi ve çöktü; saraylar yıkıldı, şehirler sessizliğe gömüldü. Ama Zodyak’ın bu ilk askerleri, gizli motiflerde yaşamaya devam etti. Onlar, bir hanedanın cesaretini, bir bilgenin sırrını ve gökyüzünün sonsuz düzenini sakladılar; beklediler ki bir gün yeniden keşfedilsinler.

   Ve işte bugün, Zodiac Collection ile bu kadim askerler yeniden gün yüzüne çıkıyor. Kumaşlarda, desenlerde, her motifte, binlerce yıllık göksel disiplinin yankısını duyuyorsunuz. Herculaneum’un kendisi belki yok olmuş olabilir, ama Zodyak’ın kadim varlığı, uzayın sonsuzluğunda hâlâ her şeyi kuşatıyor. Onlara dokunduğunuzda, yalnızca bir eşya değil, kadim bir burcun kudreti, bir gök ordusunun sessiz gücü ve zamanın kendisiyle karşılaşıyorsunuz.